Sławomir Elsner. Precyzja i nieostrość
Mediathek Sorted










![Zdj. nr 11: Widok z wystawy Zdj. nr 11: Widok z wystawy - Od lewej: Sławomir Elsner, „Feuerwerk und Luftabwehr #1” [Fajerwerki i artyleria przeciwlotnicza], 2004; „270 Kilotons”, 2007; „A4 Blatt 131 & 42” [A4 arkusz 131 & 42], 2015 & 2010; „Landschaft” [Pejz...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/11%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=P423Zq-P)








![Zdj. nr 20: Widok z wystawy Zdj. nr 20: Widok z wystawy - Od lewej: Sławomir Elsner, „Just Watercolors (050)”, 2018; „Waldinneres bei Mondschein” [Wewnątrz lasu w świetle księżyca], 2019; „Der Schmetterlingsfänger” [Łowca motyli], 2021; „Just Watercolors (07...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/20%20Ausstellungsansicht_0.jpg?itok=soIADNrJ)



![Zdj. nr 24: Widok z wystawy Zdj. nr 24: Widok z wystawy - Od środka: S.E., „Portrait einer bekannten Dame [Portret znajomej damy], 2020; „Bildnis des Tänzers Alexander Sacharoff” [Portret tancerza Aleksandra Sacharowa], 2019; „Spanierin (Frau vor grauem Hint...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/24%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=qDkDHvna)
![Zdj. nr 25: Widok z wystawy Zdj. nr 25: Widok z wystawy - Od lewej: S.E., „Portrait einer bekannten Dame” [Portret znajomej damy], 2020; „Bildnis des Tänzers Alexander Sacharoff” [Portret tancerza Aleksandra Sacharowa], 2019; „Spanierin (Frau vor grauem Hint...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/25%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=tCyz6SeO)


![Zdj. nr 28: Widok z wystawy Zdj. nr 28: Widok z wystawy - Od lewej: Sławomir Elsner, „Der Turm der blauen Pferde” [Wieża błękitnych koni], 2016 (według Franza Marca); „Liebespaar” [Kochankowie], 2021 (według Otto Muellera), Museum Wiesbaden 2021](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/28%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=riIFwYSt)
![Zdj. nr 29: Widok z wystawy Zdj. nr 29: Widok z wystawy - Od lewej: Sławomir Elsner, Waldinneres bei Mondschein [„Wewnątrz lasu w świetle księżyca”], 2019 (według Caspara Davida Friedricha); Der Schmetterlingsfänger [„Łowca motyli”], 2021 (według Carla Spitz...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/29%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=e0KcfAKE)




![Zdj. nr 34: Końcówki kredek #2, ok. 1989 r. Zdj. nr 34: Końcówki kredek #2, ok. 1989 r. - Sławomir Elsner, końcówki kredek na [białym] postumencie („Farbstift-Enden #2”), courtesy of the artist](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/34%20FarbstiftEnden.jpg?itok=KY0qgptE)



Na wystawie w Wiesbaden zabrakło kilku serii rysunków o różnych implikacjach konceptualnych, zatytułowanych „Populaires”, „Displaced”, „Odyssee” i „Selfshots”, które artysta wykonywał według fotografii z cyklu „Untitled Film Stills” Cindy Sherman od 2006 roku. Pokazano je na wystawie w berlińskim Künstlerhaus Bethanien w 2012 roku, zaprezentowanej przy okazji przyznania Sławomirowi Elsnerowi nagrody „Falkenrot Preis”. Ponadto zostały one udokumentowano w katalogu towarzyszącym wystawie. W 2006 roku drezdeńska Galeria Braci Lehmann (Galerie Gebr. Lehmann) pokazała obrazy olejne z cyklu „Panorama”, do którego w tym samym roku Elsner wykonał nie mniej niż 130 różnej wielkości prac – od małych artefaktów po obrazy wypełniające całe ściany; dwa lata później wydała obszerny katalog o tym samym tytule. W ramach tego cyklu artysta przeniósł na płótno fotografie prasowe, tworząc obrazy olejne według fotografii opublikowanych w katowickim czasopiśmie „Panorama” z roku swojego urodzenia, czyli 1976. Były to zdjęcia, które [polscy] redaktorzy wycinali z zachodnich magazynów, po czym drukowali je w swoim periodyku, by w ten sposób nadać socjalistycznej rzeczywistości pewien kosmopolityczny charakter. W tym celu w szczególności korzystano także z zachodnich zdjęć pin-up-girls, czyli „Dziewczyn tygodnia”. W swoich obrazach Elsner nie tylko udokumentował graficzne i kolorystyczne niedoskonałości tych reprodukcji, ale przede wszystkim zobrazował „korzenie i polityczne uwarunkowania współczesnej kultury wizualnej” – stwierdza w katalogu wystawy warszawski historyk sztuki, publicysta i marszand Łukasz Gorczyca. Elsner analizował „jak graficzne i polityczne zniekształcenia do dziś kształtują naszą świadomość, wrażliwość i pamięć historyczną”.
Wystawa w Wiesbaden idzie w parze z przyznaniem Sławomirowi Elsnerowi nagrody „Otto-Ritschl-Preis” za rok 2020, przyznawanej przez stowarzyszenie Museumsverein Ritschl e.V. we współpracy z Museum Wiesbaden w postaci nagrody pieniężnej i wystawy przygotowanej przez muzeum. Nagroda jest przyznawana ku pamięci Otto Ritschla (1885–1976) – byłego mieszkańca Wiesbaden, pisarza i malarza, wybitnego przedstawiciela sztuki abstrakcyjnej – oraz kierowana do znanych w całym kraju artystek i artystów, których „tematem prac są kolor i przestrzeń kolorów”. Wśród dotychczasowych laureatów nagrody znaleźli się między innymi: w 2001 roku Gotthard Graubner, w 2003 roku Ulrich Erben, w 2009 roku Kazuo Katase i w 2015 roku Katharina Grosse. Andreas Henning, dyrektor muzeum w Wiesbaden oraz członek jury, powiedział: „Już od wielu lat obserwuję wysoki poziom artystyczny i imponującą konsekwencję, z jaką Elsner poświęca się podstawowym fenomenom malarskim, takim jak światło i kolor, zapewniając sobie i stale ugruntowując wyjątkowo autonomiczną pozycję na współczesnej scenie artystycznej”.
Axel Feuß, luty 2022 r.
Literatura:
Slawomir Elsner. Präzision und Unschärfe / Precision and Chance, red. Andreas Henning, Lea Schäfer, katalog wystawy, Museum Wiesbaden, Dr. Cantz’sche Verlagsgesellschaft, Berlin, 2021 (z tekstami: Lei Schäfer, Zur Aneignung des visuellen Gedächtnisses – Bilddiskurse im Frühwerk von Slawomir Elsner; Anne-Marie Bonnet, Paradoxien der Schönheit – Slawomir Elsners zeichnerisch-malerische Evokationen; Nilsa Ohlsena, Lichtatem – Slawomir Elsners abstrakte Aquarelle; 144 strony, niemiecki/angielski).
Sławomir Elsner. Colored Pencil Drawings. Falkenrot Preis 2012, katalog wystawy, Künstlerhaus Bethanien, Berlin 2012 (z tekstami: Raimara Stange, Windows on the World. Kunst nach Nine-Eleven; Natalie de Ligt, Populaires. Bilder entstehen im Kopf; Esthery Ruelfs, Stills. An den Rändern des Mediums; Chrisa Lünsmanna, Phantome. Die im Dunkeln sieht man doch; Karin Pernegger, Selfshots. Die Löschung des Selbstbildnisses; 96 stron, niemiecki/angielski).
Sławomir Elsner. Panorama, katalog wystawy, Galerie Gebr. Lehmann, Dresden/Berlin, Dumont-Buchverlag, Köln 2008 (z tekstem Łukasza Gorczycy, Panorama, 1976; 158 stron, niemiecki/angielski).
Źródła online:
Curriculum vitae Sławomira Elsnera, strona internetowa Galerii Braci Lehmann, Drezno, Berlin, ostatnia aktualizacja w 2021 r., https://www.galerie-gebr-lehmann.de/artists/slawomir-elsner/cv/
Wystawa w Hospitalhof w Stuttgarcie, 2015 r., https://www.hospitalhof.de/kunst/ausstellungen-archiv/slawomir-elsner-nichts-ist-wie-es-scheint/
Wystawa w charakterze letniego gościa w Museen Böttcherstraße w Bremie, 2017 r., https://www.museen-boettcherstrasse.de/ausstellungen/sommergast-2017-slawomir-elsner/
Wystawa w Lenbachhaus w Monachium, Sammlung Blauer Reiter, 2020 r., https://www.lenbachhaus.de/entdecken/ausstellungen/detail/slawomir-elsner
Wystawa „Präzision und Unschärfe”, Museum Wiesbaden, 2021–2022, https://museum-wiesbaden.de/slawomir-elsner
Rozmowa ze Sławomirem Elsnerem, laureatem Nagrody Otto Ritschla, strona internetowa stowarzyszenia „Freunde des Museums Wiesbaden”, 2021 r., https://www.freunde-museum-wiesbaden.de/news/interview-mit-slawomir-elsner/
(dostęp do źródeł online: luty 2022 r.)