Sławomir Elsner. Precyzja i nieostrość
Mediathek Sorted










![Zdj. nr 11: Widok z wystawy Zdj. nr 11: Widok z wystawy - Od lewej: Sławomir Elsner, „Feuerwerk und Luftabwehr #1” [Fajerwerki i artyleria przeciwlotnicza], 2004; „270 Kilotons”, 2007; „A4 Blatt 131 & 42” [A4 arkusz 131 & 42], 2015 & 2010; „Landschaft” [Pejz...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/11%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=P423Zq-P)








![Zdj. nr 20: Widok z wystawy Zdj. nr 20: Widok z wystawy - Od lewej: Sławomir Elsner, „Just Watercolors (050)”, 2018; „Waldinneres bei Mondschein” [Wewnątrz lasu w świetle księżyca], 2019; „Der Schmetterlingsfänger” [Łowca motyli], 2021; „Just Watercolors (07...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/20%20Ausstellungsansicht_0.jpg?itok=soIADNrJ)



![Zdj. nr 24: Widok z wystawy Zdj. nr 24: Widok z wystawy - Od środka: S.E., „Portrait einer bekannten Dame [Portret znajomej damy], 2020; „Bildnis des Tänzers Alexander Sacharoff” [Portret tancerza Aleksandra Sacharowa], 2019; „Spanierin (Frau vor grauem Hint...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/24%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=qDkDHvna)
![Zdj. nr 25: Widok z wystawy Zdj. nr 25: Widok z wystawy - Od lewej: S.E., „Portrait einer bekannten Dame” [Portret znajomej damy], 2020; „Bildnis des Tänzers Alexander Sacharoff” [Portret tancerza Aleksandra Sacharowa], 2019; „Spanierin (Frau vor grauem Hint...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/25%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=tCyz6SeO)


![Zdj. nr 28: Widok z wystawy Zdj. nr 28: Widok z wystawy - Od lewej: Sławomir Elsner, „Der Turm der blauen Pferde” [Wieża błękitnych koni], 2016 (według Franza Marca); „Liebespaar” [Kochankowie], 2021 (według Otto Muellera), Museum Wiesbaden 2021](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/28%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=riIFwYSt)
![Zdj. nr 29: Widok z wystawy Zdj. nr 29: Widok z wystawy - Od lewej: Sławomir Elsner, Waldinneres bei Mondschein [„Wewnątrz lasu w świetle księżyca”], 2019 (według Caspara Davida Friedricha); Der Schmetterlingsfänger [„Łowca motyli”], 2021 (według Carla Spitz...](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/29%20Ausstellungsansicht.jpg?itok=e0KcfAKE)




![Zdj. nr 34: Końcówki kredek #2, ok. 1989 r. Zdj. nr 34: Końcówki kredek #2, ok. 1989 r. - Sławomir Elsner, końcówki kredek na [białym] postumencie („Farbstift-Enden #2”), courtesy of the artist](/sites/default/files/styles/width_100_tiles/public/assets/images/34%20FarbstiftEnden.jpg?itok=KY0qgptE)



Przy okazji najnowszej wystawy w Wiesbaden władze muzeum poprosiły Elsnera również o prace poświęcone słynnym obrazom ze stałej wystawy w Museum Wiesbaden; muzeum zaproponowało dzieła Jawlensky’ego takie jak „Hiszpanka (głowa kobiety na szarym tle)” (zdj. tytułowe
Zdarza się, że artysta sam prowokuje tego rodzaju „zwrotne momenty”. Tak stało się w przypadku mniejszego cyklu o nazwie „Imaginary Present”, dla którego Elsner wymyślił „Dziewczynę z perłami” (2018, zdj. nr 31 ), tym razem en face, która teraz powinna – ale tylko zgodnie z tytułem, bo jak wiadomo jego prace są pozbawione szczegółów – nosić dwa klejnoty. Z kolei w 2020 roku do (nieobecnego na wystawie) obrazu „Bildnis eines unbekannten jungen Herrn” (Portret nieznanego młodzieńca, 2017, według Ludgera Toma Ringa Młodszego) wykonał rysunek „Bildnis einer bekannten Dame” (Portret znajomej damy), sporządzony na podstawie prywatnej fotografii, który na wystawie w Wiesbaden jakby przypadkowo powiesił obok swoich prac zainspirowanych słynnymi dziełami w historii sztuki (zdj. nr 25 ). „Kiedy motyw jest niejednoznaczny, również nawet po ogłoszeniu tytułu,” – pisze Bonnet – „wtedy ujawnia się niejako toksyczny wymiar artystycznej strategii Elsnera, jako malarza i rysownika”.
Powołując się na graficzne ewokacje artysty począwszy od najwcześniejszych prac poświęconych tematom katastroficznym, Bonnet dochodzi do wniosku, że Elsnerowskie reminiscencje „przypominają nam, że każdy obraz jest wyzwaniem do zobrazowania swoich oczekiwań i swojej gotowości do wizualnego doświadczania i poznawania. Ile w tym tego, co sobie wyobrażamy, ile tego, co rozpoznajemy? Jak patrzymy na plakat, jak na [obraz] Rubensa? Ile w tym kulturowej umowy, ile autentycznych, osobistych doświadczeń?”. Zarówno poprzednie muzea, jak i to organizujące wystawę w Wiesbaden zaaprobowały odwoływanie się Elsnera do pamięci zbiorowej, zachowując spore odległości dzielące historyczne oryginały od jego prac. Przykładowo, w trakcie trwania wystawy w stuttgarckim Hospitalhof historyczne wzorce, którymi posłużył się Elsner, wisiały nieprzerwanie w Staatsgalerie Stuttgart. Portret „Tancerz Aleksander Sacharow” autorstwa Marianne von Werefkin już dawno wrócił z wcześniejszej wystawy w monachijskim Lenbachhaus na swoje pierwotne miejsce w Asconie. Z kolei w Wiesbaden odwiedzający wystawę prac Elsnera mają do pokonania sporą odległość do historycznych obrazów prezentowanych w ramach wystawy stałej tutejszego muzeum.