Jeremiasz Falck

W 1649 roku, pracując na dworze szwedzkim w Sztokholmie, Falck wykonał miedzioryty portretów pochodzącego z Holandii malarza Davida Becka (1621-1656), któremu dwa lata wcześniej królowa Krystyna (1626-1689) nadała tytuł malarza nadwornego. Wśród nich znajdują się wizerunki samej królowej (Block, poz. 222, 223, zdj. nr 38) a także portrety: Karola Gustawa (1622-1660) - księcia Palatynatu Reńskiego, w 1649 roku mianowanego na następcę tronu szwedzkiego, późniejszego króla Karola X Gustawa (Block, poz. 216, 217, zdj. nr 39),[8] Magnusa Gabriela De la Gardie (1622-1686) - szwedzkiego męża stanu i dowódcy, pułkownika straży przybocznej królowej, szwagra Karola Gustawa i gubernatora generalnego szwedzkiej Liwonii (Block, poz. 240, zdj. nr 40), Louisa de Geera (1587-1652) - kupca i przedsiębiorcy pochodzącego z Holandii, od 1627 roku mieszkającego w Szwecji i robiącego interesy z koroną Szwecji (Block, poz. 242, zdj. nr 41), oraz Lennarta Torstenssona, hrabiego Ortali (1603-1651) - szwedzkiego dowódcy, feldmarszałka i od 1648 roku gubernatora generalnego zachodnich prowincji kraju (Block, poz. 284, zdj. nr 42). Falck prowadził pracownię na zamku i pełnił funkcję wydawcy wykonanych przez siebie rycin. W 1650 roku królowa Krystyna nadała mu tytuł nadwornego rytownika, później został także urzędnikiem z roczną pensją 6000 talarów szwedzkich (PDF, Block, s. 9). Odtąd sygnował również teksty swoim nazwiskiem z dopiskiem „S.R.M. Sveciae Chalcographus“. Regularnie podróżował do Gdańska by realizować zamówienia na portrety. Dnia 3 stycznia 1653 roku przyszła na świat jego córka Anna Magdalena. Jej chrzest odbył się w Sztokholmie. Po abdykacji królowej Krystyny w roku 1654 i przejęciu korony szwedzkiej przez jej kuzyna Karola X Gustawa, Falck stracił swoje stanowisko i powrócił do Gdańska.

W trakcie pobytu w Sztokholmie Falck wykonywał jeszcze inne miedzioryty, zazwyczaj na podstawie portretów Becka, w przeważającej mierze przedstawiających szwedzkich oficerów i dowódców, którzy brali udział w wojnach północnych i w wojnie trzydziestoletniej: w 1650 roku portret szwedzkiego admirała i ministra skarbu Gabriela Bengtssona Oxenstierny, hrabiego Korsholmu z rodu Wazów (1586-1656, Block, poz. 273, zdj. nr 43); w 1651 roku portrety: hrabiego Roberta Douglasa (1611-1662) - szwedzkiego feldmarszałka (Block, poz. 231, zdj. nr 44), Friedricha Christopha von Hammersteina (1608-1685) - szwedzkiego generała (Block, poz. 244, zdj. nr 45), Gustawa Karlssona Horna, hrabiego Björneborga (1592-1657) - szwedzkiego dowódcy (Block, poz. 246, zdj. nr 46), hrabiego Hansa Christopha von Königsmarcka (1600-1663) - szwedzkiego pułkownika, który od roku 1642, wraz z Torstenssonem brał udział w bitwach na Śląsku i w Saksonii, a w 1648 roku walczył po stronie szwedzkiej w Palatynacie, Dolnej Saksonii, Westfalii, Frankonii oraz w Bohemii [Czechy], po czym (co odnotowuje Falck) został mianowany feldmarszałkiem i otrzymał tytuł hrabiego Westerwik i Stegholmu (Block, poz. 250, zdj. nr 47),[9] Axela Lilliego (1603-1662) - szwedzkiego pułkownika, również walczącego u boku Torstenssona, który po bitwie pod Breitenfeldem w roku 1642 został komendantem Lipska i gubernatorem Marchii Miśnieńskiej oraz któremu królowa Krystyna w roku 1651 nadała tytuł hrabiego Lesstry i Skötrop (Block, poz. 255, zdj. nr 48), Arvida Wittenberga (1606-1657) - hrabiego Debern i Neuburga, od 1639 roku generała-majora szwedzkiej armii, który walczył na Śląsku i Pomorzu (Block, poz. 292, zdj. nr 49); w 1652 roku portret Axela Oxenstierny (1583-1654) - szwedzkiego kanclerza w 1612 r., namiestnika Rygi w 1622 r., kanclerza Uniwersytetu w Uppsali w 1645 r. (Block, poz. 272, zdj. nr 50); w 1653 roku kolejny portret królowej Krystyny, którego istnienie kwestionował Block, choć jeden egzemplarz ryciny znajduje się w Teylers Museum w Haarlemie (Block, poz. 224, zdj. nr 51); w 1654 roku kolejny okazały i pełen przepychu portret Karola Gustawa, tym razem jako króla Szwecji Karola X Gustawa w kirysie i gronostajowym płaszczu, otoczony wieńcem laurowym z wplecionymi gałązkami dębu (Block, poz. 218, zdj. nr 52), sygnowany jedynie nazwiskiem „Falck“, ponieważ Karol nie ponowił nadanego mu wcześniej przywileju posługiwania się tytułem nadwornego rytownika; w 1655 roku dużego formatu portret konny szwedzkiego feldmarszałka i radcy Karola Gustawa Wrangla (1613–1676) według obrazu hamburskiego malarza Davida Klöcker Ehrenstrahla (1629-1698), przybyłego do Sztokholmu w świcie Wrangla w roku 1652, który wisiał w zamku Skokloster.[10] Jest to pierwsza rycina sygnowana pełnym imieniem i nazwiskiem: „Jeremias Falck“ (Block, poz. 295, zdj. nr 53).