Jeremiasz Falck
Falck nigdy nie został zapomniany. Już w 1767 roku pisze o nim François Basan w swoim wydanym w Brukseli dziele pod tytułem „Dictionnaire des graveurs anciens et modernes“, nazywając go Jérémie i określając go jako „Graveur Polonois, lequel a beaucoup travaillé en France vers le milieu du dernier siecle“ oraz podając kilka jego ważniejszych prac.[18] Z kolei na początku XIX w. jego prace, jak już wspomniano, znajdują się w najważniejszych polskich zbiorach. W Niemczech odnotowują go leksykony artystów, takie jak „Allgemeines Künstler-Lexicon“ Georga Kaspara Naglera z 1835 roku[19] oraz pierwsze wydanie „Meyers Conversations-Lexicon“ z 1847 roku[20], zawierające niemalże identyczne teksty o Falcku oraz zestawienia jego najważniejszych prac. Oba leksykony podają jednak zupełnie błędną datę śmierci: „Danzig 1709“. Również w roku 1847 ukazuje się w czasopiśmie „Neue preußische Provinzialblätter“ artykuł gdańskiego radcy sądowego Wilhelma Seidla pod tytułem „Nachrichten über Danziger Kupferstecher“ [Informacje o rytownikach gdańskich], w którym autor obszernie opisuje życie i dorobek artystyczny Falcka, wydając taki oto osąd: „Falck’s Werke werden von den Sammlern sehr gesucht und den ausgezeichneten Erzeugnissen der Niederländischen Stecherschulen beigezählt.“ [Prace Falcka są poszukiwane przez kolekcjonerów i zaliczane do wybitnych dzieł holenderskiej szkoły rytowników.].[21] Byli także polscy autorzy podający listę dzieł Falcka: Józef Ignacy Kraszewski w artykule dla norymberskiego czasopisma „Athenaeum für Wissenschaft, Kunst und Leben“ z 1850 roku wymienia 150 sztychów,[22] z kolei polski historyk sztuki Edward Rastawiecki (1804-1879) w miesięczniku „Biblioteka warszawska“ z 1852 roku podaje już 317 rycin Falcka.[23] Według Blocka zarówno w zbiorach Muzeum Czartoryskich jak i w kolekcji Mieczysława Pawlikowskiego we Lwowie znajdowało się ponad 300 jego prac. Po rejestr dzieł Blocka, który ukazał się w 1890 roku, sięgają również współcześni badacze życia i twórczości Falcka i go uzupełniają.[24] Mało prawdopodobnym jest, by autorem obrazu olejnego pod tytułem „Martwa natura z ostrygami“ z roku 1650, szczegółowo przedstawionego w 2006 roku i obecnie przechowywanego w zbiorach Westfälisches Landesmuseum w Monastyrze [Münster], był właśnie ten Jeremiasz Falck. [25] dzieła Falcka łatwo można odszukać w Internecie, na stronach muzeów i bibliotek, które je posiadają, oraz za pomocą wyspecjalizowanych wyszukiwarek, takich jak „europeana collections“ czy „Virtuelles Kupferstichkabinett“.
Axel Feuß, maj 2017 r.
[18] François Basan, Joseph Ermens, Dictionnaire des graveurs anciens et modernes. Depuis l'origine de la gravure (1767), Brüssel 1791, tom I, s. 178. Dostęp w Internecie: https://archive.org/stream/dictionnairedesg01basa#page/178/mode/2up
[19] Georg Kaspar Nagler, Neues allgemeines Künstler-Lexicon oder Nachrichten von dem Leben und Werken der Maler, Bildhauer, Baumeister, Kupferstecher, Formschneider, Lithographen, Zeichner, Medailleure, Elfenbeinarbeiter …, München 1835, tom IV (1837), s. 227. Cyfrowe zbiory biblioteki Uniwersytetu w Weimarze, dostępne w Internecie: http://digitalesammlungen.uni-weimar.de/viewer/image/PPN623487535/233/
[20] Joseph Meyer, Das große Conversations-Lexicon für die gebildeten Stände, Hildburghausen 1847, s. 745, Bayerische Staatsbibliothek. Dostęp w Internecie: http://reader.digitale-sammlungen.de/de/fs1/object/display/bsb10797950_00751.html
[21] Wilhelm Seidel, Nachrichten über Danziger Kupferstecher, [w:] Neue preußische Provinzial-Blätter, tom III, Königsberg 1847, s. 161 i nast., o Falcku s. 165-171, Bayerische Staatsbibliothek OPACplus. Dostęp w Internecie: https://opacplus.bsb-muenchen.de/metaopac/singleHit.do?methodToCall=showHit&curPos=7&identifier=100_SOLR_SERVER_1906705309&showFulltextFirstHit=true
[22] Józef Ignacy Kraszewski, [w:] Athenaeum für Wissenschaft, Kunst und Leben, tom I, Nürnberg 1850, s. 187-208.
[23] Edward Rastawiecki, [w:] Biblioteka warszawska, tom I, 1856, s. 525-550.
[24] Obszerna bibliografia: Zabuska 2003, s. 341 i nast.
[25] „Martwa natura z ostrygami“, olej na płótnie, 59 x 84 cm, w zbiorach LWL-Landesmuseum für Kunst und Kulturgeschichte w Monastyrze (Münster), nr inw. Nr. 2231 LM, przypisywana jest Jeremiaszowi Falckowi na podstawie monogramu w znaku na odwrocie obrazu (dzięki uprzejmej informacji Pani Judith Claus, 2017). Innych informacji na ten temat nie udało się odnaleźć; nie ma ich również w artykule Angeliki Lorenz, Das Kunstwerk des Monats, grudzień 2006, Westfälisches Landesmuseum für Kunst und Kulturgeschichte Münster. Jak dotąd, ani w Polsce, ani nigdzie indziej, nie wiadomo czegokolwiek o innych obrazach olejnych Jeremiasza Falcka. Również w dotychczasowej literaturze przedmiotu brak jakichkolwiek wskazówek o tym, by Falck kiedykolwiek wykonywał obrazy olejne, aczkolwiek można w niej znaleźć wzmiankę o holenderskim malarzu, autorze martwych natur - J. Falcku, „potwierdzonym w 1629“: U.R., Falck (Falk), J., [w:] Saur Allgemeines Künstlerlexikon, tom XXXVI, München, Leipzig 2003, s. 239. „Martwa natura vanitas“ tegoż J. Falcka z 1629 roku, bo charakteryzująca się podobną perspektywą kompozycji, z sygnaturą u dołu po prawej: J. Falk f., znajduje się w zbiorach Indianapolis Museum of Fine Art. Dostęp w Internecie: http://collection.imamuseum.org/results.html?query=Falck&has_image=T