Urodziła się w 1977 roku w Szczecinie, do szkoły chodziła w Niemczech, po czym studiowała na Folkwang Universität der Künste (Uniwersytet Sztuk Folkwang) w Essen. Jej fotograficzne portrety dzieci, młodzieży i młodych dorosłych, których wybiera w szkołach, chórach dziecięcych, drużynach harcerskich czy też w klasztorach, powstają z reguły w Polsce. Surowość ich kompozycji powoduje, że są one uosobieniem wyidealizowanego obrazu człowieka - nieskalanego, niewinnego, czystego i wewnętrznie pięknego, kojarzonego przez artystkę z jej doświadczeniami z dzieciństwa w Polsce. Prace Moniki Czosnowskiej są obecne na wystawach na całym świecie.
We wszystkich przypadkach, w których nie zachowały się lub zostały przemilczane nazwiska portretowanych osób lub w których zabrakło jakichkolwiek atrybutów ich tożsamości, takich jak insygnia, mundury lub cechy fizjonomiczne, interpretacja artystyczna pozwalająca odczytać znaczenie dzieła napotyka na trudności. Najsłynniejszym takim przykładem jest „Mona Lisa“ (lub „La Gioconda“, ok. 1503/06) Leonarda da Vinci, portret, w którego przypadku kwestia, czy widzimy na nim ideał kobiety czy osobę rzeczywiście istniejącą, jest sporna do dziś. Podobnie jest z „Dziewczyną z perłą“ Vermeera. Nie wiemy, czy jest to studium charakteru opłaconej modelki, portret na zamówienie, czy może jednak wizerunek pięknej młodej kobiety z sąsiedztwa malarza. I to właśnie ta niepewność stała się inspiracją współczesnej powieści Tracy Chevalier oraz jej adaptacji, wielokrotnie nagradzanego filmu fabularnego w reżyserii Petera Webbera.[18] „Portret czy obraz człowieka“ - to pytanie odnosi się na przykład również do licznych głów i popiersi rzeźbiarza Wilhelma Lehmbrucka (1881-1919). Naukowcy do dziś próbują stwierdzić, które z tych prac mają charakter czystego portretu a które z nich przedstawiają specyficzny, uniwersalny wizerunek człowieka.[19]
Fotograficzne prace Czosnowskiej plasują się gdzieś pomiędzy. Pojęcie portretu jest w ich przypadku jak najbardziej odpowiednie, ponieważ przedstawione na nich dzieci, młodzi ludzie i młodzi dorośli mogą odbierać je jako odtworzenie ich osoby. Przypuszczalnie nie będą oponowali, jeśli historycy sztuki sklasyfikują ich wizerunki jako personifikacje uniwersalnego obrazu człowieka, z którym w chwili ich powstania nie zamierzają się za bardzo identyfikować. Z biegiem czasu granice ponownie się przesuną i może na starość się ucieszą z posiadania „autentycznego“ portretu z dzieciństwa. Dziesiątki lat później, kiedy już nikt nie będzie wiedział, kto to i nie będzie znał okoliczności powstania tych fotografii, można będzie znowu dyskutować, czy chodzi w nich o czyste portrety, czy może o alegorie ideału człowieka z dawno minionej epoki.
[18] Tracy Chevalier (*1962), Dziewczyna z perłą (1998), tłum. Krzysztof Puławski, Warszawa 2014; Das Dziewczyna z perłą (Girl with a Pearl Earring), film brytjskiego reżysera Petera Webbera (*1968), 2003, w rolach głównych Scarlett Johansson i Colin Firth.
[19] Sympozjum „Porträt oder conditio humana? Das Menschenbild im Werk von Wilhelm Lehmbruck“, Muzeum Lehmbrucka w Duisburgu, 18 kwietnia 2015 r. Wybrane fragmenty wystąpień dostępne w Internecie: https://www.youtube.com/watch?v=DY-XxYuYYgo (dostęp: 10 października 2017 r.).
Larissa, z cyklu „Nowicjat“, 2004, fotografia barwna, 79 x 66 cm, edycja 5 szt. + 2 odbitki autorskie.
Stefan Szczygieł, artysta i fotograf, urodził się w 1961 roku w Warszawie. W latach od 1984 do 1992 studiował wolną sztukę na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie (Kunstakademie Düsseldorf).
Danuta Karsten, z domu Chroboczek, urodziła się w 1963 r. w Małej Słońcy, wsi położonej czterdzieści kilometrów na południe od Gdańska. W latach 1978-1983 uczęszczała do Liceum Plastycznego w Gdyni, p...