Kiedy w 1499 roku w polskiej rodzinie szlacheckiej urodził się Jan Łaski, znany również pod łacińskim imieniem i nazwiskiem Johannes a Lasco, jego kariera jako wpływowego polityka i teologa była już przesądzona. Jego stryj był wielkim kanclerzem koronnym Królestwa Polskiego i, jako arcybiskup gnieźnieński, prymasem Polski. Sam, będąc dziekanem i sekretarzem królewskim, utrzymywał ścisłe kontakty z najbardziej wpływowymi humanistami swoich czasów oraz pilnie studiował pisma reformatorów. Z uwagi na problemy o podłożu politycznym, z jakim borykała się jego rodzina, oraz z racji swego własnego zainteresowania reformacją udał się najpierw do Wittenbergi a następnie do Lowanium, dołączając tam do grona teologów reformacji. Po zawarciu małżeństwa, będącym złamaniem obowiązującej w Kościele katolickim zasady celibatu, musiał opuścić Lowanium i dlatego udał się do Emden we Fryzji Wschodniej, gdzie, pełniąc obowiązki superintendenta, położył podwaliny pod struktury Kościoła reformowanego, które obowiązują do dziś.