Bronisław Huberman. Od cudownego dziecka do bojownika przeciwko nazizmowi
Ten ostateczny skład orkiestry ulegał jednak ciągłym zmianom, ponieważ Huberman, myśląc o przyszłych dyrygentach, niektóre stanowiska w orkiestrze obsadził kilkoma muzykami, ale też dlatego, że niektórzy muzycy, ze względu na panujące w Palestynie trudne warunki klimatyczne i mieszkaniowe, powrócili do Europy albo wyemigrowali na inny kontynent, np. do Ameryki Północnej i Południowej. Bywały też przypadki, w których wyjazd został podyktowany zmianą planów życiowych muzyków.[49] Sam Huberman późnym latem 1936 zrezygnował ze stałego miejsca zamieszkania we Wiedniu prawdopodobnie z uwagi na sytuację polityczną i nasilający się antysemityzm, wyjechał najpierw do Włoch a w 1938 roku osiadł w Szwajcarii. Z powodu powstania arabskiego inauguracja sezonu koncertowego w Palestynie, planowana na jesień 1936 roku, opóźniała się. Ponadto, ostatni muzycy i ich rodziny przybyli do Palestyny dopiero w listopadzie - pojedynczo albo w grupach. Pierwsze próby orkiestry odbyły się pod batutą Steinberga, po wcześniejszym uzgodnieniu ich z Toscaninim we Włoszech. Toscanini, uważany przez członków orkiestry za najbardziej przerażającego dyrygenta swoich czasów, przybył do Tel Awiwu 20 grudnia 1936 roku. Podróż, która wiodła go z Mediolanu przez Brindisi, Ateny i Aleksandrię, odbył koleją i samolotem. Toscanini zasadniczo był zadowolony z przebiegu prób, nie omieszkał jednak skrytykować jej typowo „niemieckiego“ sposobu gry, żądając od orkiestry: „Nie grajcie mi tu żadnych marszów. […] Grajcie lekko, tak jak robią to Francuzi czy Włosi“ (zdj. nr 10).[50]
Koncert inauguracyjny odbył się 26 grudnia 1936 roku przy wypełnionej po brzegi sali, w której znajdowało się ponad 2500 osób. W jego programie znalazły się Uwertura Rossiniego, Druga Symfonia Brahmsa, „Niedokończona“ Schuberta, Nokturn i Scherzo ze „Snu nocy letniej“ Mendelssohna oraz Uwertura do „Oberona“ Carla Marii von Webera. Koncert był kilkakrotnie powtarzany w Tel Awiwie, Hajfie i Jerozolimie oraz transmitowany przez jerozolimską rozgłośnię radiową - od Kairu i Londynu aż do USA. Do 5 stycznia piętnaście tysięcy osób usłyszało dziesięć koncertów, „koncerty robotnicze“ i publiczne próby. W czasie od 7 do 12 stycznia 1937 roku Toscanini wraz z orkiestrą koncertował w Kairze i Aleksandrii. Huberman celowo nie brał udziału w tych koncertach, ponieważ chciał, by w centrum zainteresowania znalazł się nie on, a orkiestra.[51]
[49] Porównaj: notka biograficzna na niniejszym portalu (https://www.porta-polonica.de/de/lexikon/broches-raphael) dotycząca Raphaela Brochesa (1906-1941?), polsko-żydowskiego skrzypka, który w celu podjęcia pracy w orkiestrze przybył do Palestyny z Hamburga w grudniu 1936, jednak w styczniu wrócił do Niemiec, by dokończyć swoją pracę doktorską z muzykologii. Broches trafił do getta warszawskiego, skąd prawdopodobnie w 1941 roku został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Treblince i tam zamordowany.
[50] Wspomnienia Heinricha Schiefera, [w:] 40 Years. The Israel Philharmonic Orchestra, Tel Aviv 1976.
[51] Koncerty pod batutą Toscaniniego oraz występy orkiestry w pierwszym sezonie koncertowym, porównaj: von der Lühe, 1993 (patrz Literatura przedmiotu), s. 1046, oraz: von der Lühe, 1998 (patrz Literatura przedmiotu), s. 156-160.