Anna Tatarczyk. Gra światła, form i kolorów

Pojawienie się rombu
 

Jako artystka urodzona w 1973 roku w Wodzisławiu Śląskim Anna Tatarczyk znalazła swój artystyczny wyraz nie tylko w czystej formie rombu, ale także poprzez swoje zainteresowanie przestrzenią i ruchem. Formą geometryczną rombu zajmuje się intensywnie od wielu lat, stawiając ją na swoich płótnach na czubku jednego z dwóch ostrych kątów, przez co stwarza wrażenie zawieszenia w przestrzeni. Ale romb to dla niej więcej niż estetyczny wybór. To symbol głęboko zakorzeniony w historii ludzkości, który już w prehistorycznych czasach symbolizował tory ciał niebieskich, a dziś znaleźć go można na herbach i w miejscach pogańskiego kultu. Dla Tatarczyk to „pierwotna forma” symbolizująca przejrzystość, doskonałość i zdolność do przemiany. „Im więcej barier wprowadzam do moich prac, tym więcej pomysłów przychodzi mi do głowy” – mówi, wypowiadając się tym samym o bezgranicznej kreatywności wynikającej z ograniczeń wybranej przez siebie formy.

 

Kolory źródłem magii iluzji
 

Centralną rolę w sztuce Anny Tatarczyk odgrywa również kolor. Bez precyzyjnego doboru barw i bez gry kolorystycznych niuansów jej prace nie byłyby takie same. „Kolor tworzy iluzję trójwymiarowości i załamania światła” – wyjaśnia artystka. Romby na jej obrazach to nie tylko geometryczna forma, to także subtelna gradacja kolorów. I tak na przykład w pracy zatytułowanej „Rubikon Aqua” Tatarczyk na 100 polach wykorzystała 21 odcieni niebieskiego. Ograniczona paleta barw pozwala jej wydobyć niemal hipnotyczną głębię obrazu. Kolory i kształty przenikają się nawzajem, tworząc wrażenie przestrzeni tak namacalnej, że widz niemal może jej dotknąć. Precyzja i wrażliwość, z jakimi podchodzi do swojej pracy, sprawiają, że jej obrazy stają się optycznymi iluzjami, oddziaływującymi zarówno na rozum, jak i na emocje.

 

Światło jako ukryty wymiar
 

Stając przed dziełami Anny Tatarczyk, można prawie poczuć światło, które artystka w nim zawarła. Swoją technikę malowania światła określa sama jako „zabieg chirurgiczny”. Polega on na łączeniu precyzyjnie dopasowanych do siebie kolorów w celu stworzenia załamania światła i iluzji trójwymiarowości. Jej zdaniem „to jak malowanie światła”. Jednak gra światła i koloru to dla Tatarczyk nie tylko techniczne wyzwanie, ale także możliwość stworzenia poczucia „spokoju i harmonii”. Jej wyraziste i symetryczne kompozycje nacechowane są wręcz medytacyjną, poetycką aurą.

 

Wpływ tańca
 

Tatarczyk skupia się wprawdzie na geometrycznej abstrakcji, ale jej twórczości nie brak aspektów przypominających taniec – ruchu i lekkości. Jej malarstwo charakteryzuje również ruch w przestrzeni, świadoma gra z ciałem i przestrzenią. Jej stojące na czubku romby zdają się obracać, przechylać i rytmicznie kołysać. Swoje malarstwo artystka nazywa „zaplanowaną choreografią tańca”. Dostrzega w nim analogie między regularnością w swoich obrazach a strukturą tanecznych układów. Romby poruszają się na płótnie tak, jak tancerze w przestrzeni.

 

Sztuka drogą do rozwoju osobistego
 

Droga Tatarczyk do sztuki nie była prosta. Dorastała w rodzinnej Polsce w czasach, kiedy wolność twórczości artystycznej była ograniczona. Wyjechała zatem w 1994 roku do Niemiec, by ułożyć sobie życie na nowo. Tam ostatecznie odkryła swoją pasję do sztuki. Po studiach germanistycznych i filozoficznych postanowiła podjąć studia na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie (pod kierunkiem A. R. Pencka i Siegfrieda Anzingera). Właśnie wtedy odkryła swoje prawdziwe powołanie i została artystką. Obecnie mieszka i pracuje w Düsseldorfie i Wuppertalu.

 

Niezależny wkład w sztukę konkretną
 

Twórczości Tatarczyk nie da się zakwalifikować do jednego z tradycyjnych nurtów sztuki. Wprawdzie w jej obrazach można odnaleźć wpływy sztuki konkretnej, op-artu i minimalizmu, to jednak są one czymś więcej niż tylko mieszanką tych kierunków. „Chcę malować dobre obrazy, i tyle” – mówi artystka. Nie czuje się ona zobowiązana do stosowania klasycznych stylów, dąży do tworzenia sztuki, zarówno atrakcyjnej pod względem estetycznym, jak i wymagającej intelektualnie. Sztuka Anny Tatarczyk to nieustanna eksploracja formy, koloru i światła, której efektem jest bardzo osobisty język wizualny artystki.

 

Katarzyna Schieweck, styczeń 2025 r.

 

Strona internetowa artystki: www.anna-tatarczyk.de