Anna Tatarczyk. Gra światła, form i kolorów

Wpływ tańca
 

Tatarczyk skupia się wprawdzie na geometrycznej abstrakcji, ale jej twórczości nie brak aspektów przypominających taniec – ruchu i lekkości. Jej malarstwo charakteryzuje również ruch w przestrzeni, świadoma gra z ciałem i przestrzenią. Jej stojące na czubku romby zdają się obracać, przechylać i rytmicznie kołysać. Swoje malarstwo artystka nazywa „zaplanowaną choreografią tańca”. Dostrzega w nim analogie między regularnością w swoich obrazach a strukturą tanecznych układów. Romby poruszają się na płótnie tak, jak tancerze w przestrzeni.

Sztuka drogą do rozwoju osobistego
 

Droga Tatarczyk do sztuki nie była prosta. Dorastała w rodzinnej Polsce w czasach, kiedy wolność twórczości artystycznej była ograniczona. Wyjechała zatem w 1994 roku do Niemiec, by ułożyć sobie życie na nowo. Tam ostatecznie odkryła swoją pasję do sztuki. Po studiach germanistycznych i filozoficznych postanowiła podjąć studia na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie (pod kierunkiem A. R. Pencka i Siegfrieda Anzingera). Właśnie wtedy odkryła swoje prawdziwe powołanie i została artystką. Obecnie mieszka i pracuje w Düsseldorfie i Wuppertalu.

Niezależny wkład w sztukę konkretną
 

Twórczości Tatarczyk nie da się zakwalifikować do jednego z tradycyjnych nurtów sztuki. Wprawdzie w jej obrazach można odnaleźć wpływy sztuki konkretnej, op-artu i minimalizmu, to jednak są one czymś więcej niż tylko mieszanką tych kierunków. „Chcę malować dobre obrazy, i tyle” – mówi artystka. Nie czuje się ona zobowiązana do stosowania klasycznych stylów, dąży do tworzenia sztuki, zarówno atrakcyjnej pod względem estetycznym, jak i wymagającej intelektualnie. Sztuka Anny Tatarczyk to nieustanna eksploracja formy, koloru i światła, której efektem jest bardzo osobisty język wizualny artystki.

Katarzyna Schieweck, styczeń 2025 r.

Strona internetowa artystki: www.anna-tatarczyk.de