Andrzej Vincenz

Na przełomie lat 80/90 XX w. umierają przyjaciele: Konstanty Jeleński, Jan Białostocki, młody jeszcze asystent Alek Pohl. W 1991 umiera ukochana matka Irena Vincenzowa, a w 1994 r. po ciężkiej chorobie młodsza o prawie dwie dekady żona Sylvia. Na ostatnich 10 lat życia zwiąże się ze slawistką i publicystką Joanną Skibińską (ur. 1967), zawierając małżeństwo po raz trzeci. 

W 1988 r. – na 100 lecie urodzin Stanisława Vincenza – doprowadza do pierwszych zakrojonych na szeroką skalę konferencji naukowych poświęconych twórczości pisarza: w La Combe de Lancey, na uniwersytetach we Wrocławiu, Lublinie (KUL) i Budapeszcie. W późniejszych latach bierze udział w sympozjach poświęconych Stanisławowi Vincenzowi organizowanych przez KUL, zarówno w Lublinie, jak i w Krzyworówni na Ukrainie.  W 1991 r. podarowuje manuskrypty Stanisława Vincenza Zakładowi Narodowemu im. Ossolińskich we Wrocławiu.

Dla Andrzeja Vincenza, który Polskę opuścił w 1940 r. uciekając przed sowietami, i który późniejsze życie spędził na emigracji, sprawy Polski stały na pierwszym miejscu. Stacje jego życia wiodły przez Polskę, Anglię, Francję i Niemcy. Wszędzie tam pamiętał o swej małej ojczyźnie i kraju dzieciństwa – Huculszczyźnie. 

Andrzej Vincenz zmarł 16. sierpnia 2014 r. w Heidelbergu. Pochowany został obok rodziców na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

Joanna de Vincenz, marzec 2018 r.

Link do Słownika "Wörterbuch der deutschen Lehnwörter in der polnischen Schrift- und Standardsprache": http://diglib.bis.uni-oldenburg.de/bis-verlag/wdlp/

Link do Archiwum "Kultury", Maison Lafitte: http://kulturaparyska.com/pl/ludzie/pokaz/a/andrzej_vincenz?q=Andrzej