Kossak, Wojciech
Kossak w swojej twórczości wzorował się na patriotycznych obrazach bitew, historycznych scenach i malunkach koni swojego ojca Juliusza, tworząc obrazy przedstawiające sceny manewrów i parad oraz jeźdźców na koniach w stylu realizmu „szkoły monachijskiej“, w których – zapewne także pod wpływem malarstwa polskiego malarza w Monachium Józefa Brandta (1841-1915, członek „szkoły monachijskiej“) – ważną rolę odgrywały konie. W swoich obrazach historycznych przedstawiał epizody z okresu napoleońskiego oraz powstania listopadowego z 1830 roku, później z I wojny światowej i wojny polsko-rosyjskiej w latach 1919-1921. W okresie berlińskim wyróżniał się jako malarz obrazów koni i bitew, sporządzanych na zlecenie przedstawicieli wyższych sfer społecznych i pruskiej arystokracji. Dla Wilhelma II malował portrety konne oraz sceny batalistyczne z wojny siedmioletniej i wojen niepodległościowych Prus i Rosji przeciwko wojskom napoleońskim. Poza tym malował sceny myśliwskie a także sceny rodzajowe z życia żołnierskiego i nawiązujące do aktualnych wydarzeń („Krwawa niedziela w Petersburgu“, 1905). Jego twórczość obejmuje również autoportrety oraz portrety członków rodziny, ówczesnych osobistości (cesarza Franciszka Józefa I, Józefa Piłsudskiego) i zamożnych zleceniodawców. Do przełomu wieku tworzył bogate w detale i przepełnione dramatyzmem kompozycje, wzorując się na wielkich, publicznie dostępnych panoramach. Od około 1910 roku skoncentrował się na zbliżeniach i fragmentach scen, tworząc je bez zbytniego wnikania w szczegóły, a od I wojny światowej w konwencji uproszczonego malarstwa wojskowego. Około 1900 roku można zauważyć krótkotrwałe rozjaśnienie jego palety, będące następstwem wpływu impresjonizmu. Jego prace znajdują się w Muzeach Narodowych w Krakowie, Poznaniu i Warszawie, w Muzeum Sztuki w Łodzi i we wielu innych muzeach w Polsce, w Galerii Narodowej we Lwowie (obecnie Lviv), w Ermitażu w St. Petersburgu, w Galerii Narodowej w Pradze, w Lietuvos dailės muziejus (Litewskie Muzeum Sztuki) w Wilnie oraz w Muzeum Polskim w Rapperswilu.
