Polskie listy z okresu przedwojennego, wojennego i powojennego, na przykładzie Nadrenii-Palatynatu

Gabsheim
 

W nadreńsko-heskim Gabsheim przebywał na robotach przymusowych Polak Juliusz Górski, urodzony 2 maja 1917 roku w powiecie tarnowskim (obecnie w województwie małopolskim). Z zawodu był on ogrodnikiem i zanim został deportowany do Niemiec, mieszkał przy ulicy Hauke-Bosaka 20 w polskim Lwowie (niem. Lemberg, obecnie Lwiw w zachodniej części Ukrainy). Jego rodzice nazywali się Kazimierz i Eleonora (z domu Kwapniewska) Górscy[1]. 5 lutego 1940 roku Juliusz został przewieziony najpierw do śląskiej miejscowości Buselwitz (dziś Bogusławice), następnie – po pobycie w „Buchenwalde” (Buchenwaldzie) i Limburgu – trafił 1 maja 1940 roku do Gabsheim, gdzie początkowo pracował w gospodarstwie rolnym Jacoba Michela I a po krótkim czasie został przydzielony do gospodarstwa Johanna Kreita, również w Gabsheim[2]. Podczas swojego pobytu u Johanna Kreita, Juliusz Górski otrzymywał od rodziny listy i kartki pocztowe, które zachowały się do dziś i są przechowywane przez syna Johanna – Ericha Kreita. Wśród nich znajduje się kartka pocztowa z 15 września 1943 roku, napisana do Juliusza przez jego matkę, Eleonorę Górską:

„NADAWCA: E. Górska

Lemberg [Lwów] 

Hauke-Bosaka 33/4 

Pan

Górski Juliusz 

c/o J. Kreit 

Gabsheim 89

pow. Alzey w Hesji Nadreńskiej

Kochany Juleczku!

Kartkę otrzymaliśmy od Ciebie. Ostatniemi czasy zaniedbałam się w pisaniu ale to tylko jeszcze 3tyg. pracować mam przy [...] a potem zajmę się domem. Był wczoraj p. Miecio Słodcki i [Kimczyk] bardzo miło spędziliśmy czas na wspomnieniach. Tatuś miał urlop 2 tyg. czuje się zdrów i stale ma pisać do Ciebie ale w [słowo nieczytelne]. Ciocia Cenia ma do nas przyjechać ale nie wiem czy się zdecyduje. 

Pogoda u nas bardzo ładna choć dość chłodna.

Serdecznie Cie całuję mój Julu kochany. Basia pyta cie czyś jej list otrzymał. 

Twoja Ma[ma]

15/9.[1]943“