Ludwik Mierosławski

18 marca 1848 roku rewolucja marcowa dotarła także do Berlina. Podczas gdy w centrum Berlina na Breite Strasse były poustawiane barykady, niedaleko od nich na ulicy Taubenstraße siedziała grupa politycznych aktywistów, polskich i niemieckich studentów i pisała petycje do króla Friedricha Wilhelma IV. 19 marca petycja została przekazana królowi. 20 marca król stojący pod naciskiem niemieckiego społeczeństwa z powodów wydarzeń rewolucji marcowej, nie mógł postąpić inaczej niż podpisać amnestię polskich powstańców. Ludwik Mierosławski i Karol Liberta po oswobodzeniu byli wyczekiwani przez tłum ludzi, którzy krzyczeli na ich cześć. Wiadomość o ułaskawieniu polskich powstańców szybko dotarła także do prowincji poznańskiej. Jeszcze w tym samym roku doszło tam do Powstania wielkopolskiego, którego jednym z przywódców był Ludwik Mierosławski. Powstanie zostało stłumione a Mierosławski znów został skazany na więzienie i tylko dzięki protekcji Francji uwolniony. Ludwik Mierosławski angażował się także w innych powstaniach i protestach w Baden oraz we Włoszech. Podczas rewolucji badeńskiej w roku 1848/49 odegrał bardzo ważną rolę. W czerwcu 1849 został mianowany na generała armii rewolucyjnej. Po ostatecznej przegranej powstańców, Ludwik Mierosławski uciekł do Paryża. Czuł się całkowicie zobowiązany wobec uciśnionych na tym świecie i w 1861 roku znów zaangażował się w walkę o wolność. Tym razem na terenach północnych Włoszech, aby walczyć o oswobodzenia spod władzy austriackiej. W 1863 roku powrócił jeszcze raz do wschodniej Europy. Jako przywódca polskiego Powstania styczniowego, Mierosławski walczył przeciw Rosji. Niestety bez sukcesu. Po przegranej wrócił ponownie do Paryża, gdzie 22 listopada 1878 roku umarł. Po pamiętnym “Polenprozess” Polacy musieli jeszcze czekać 70 lat na swoje własne państwo.

Adam Gusowski, kwiecień 2020 r.

Ludwik Mierosławski - informacje biograficzne

urodzony 17 stycznia 1814 w Nemours, Francja

1820 - przeprowadzka na polskie ziemie pod zaborem rosyjskim, po “kongresie polskim”

do 1827 szkoła pianistyczna w Łomży

do 1830 szkoła kadetów w Kaliszu

1830 - udział w Powstaniu listopadowym jako podoficer

1831 - powrót do Francji

po 1833 - członek Towarzystwa Demokratycznego Polski, później także dowodzący

1839 do 1840 - wykładowca we francuskim Instytucie Historycznym w Paryżu na temat historii narodów słowiańskich

1846 - przygotowania do powstania wielkopolskiego, następnie aresztowany

1847 - skazany na śmierć w “Polenprozess”, następnie kara zmieniona na dożywocie

1848 - amnestia i uwolnienie z więzienia Moabit w Berlinie

1848 - udział w Powstaniu wielkopolskim

1848 - ponowna kara więzienia i uwolnienie dzięki protekcji Francji

1848 - szef sztabu armii rewolucjonistów sycylijskich

1849 - powrót do Paryża

1849 - Karlsruhe, generał i wódz naczelny armii rewolucji badeńskiej

1849 - powrót do Paryża, praca jaki prywatny nauczyciel

1860 - wódz naczelny międzynarodowych legionów we Włoszech

1861 do 1862 - przewodnicząc Polskiej szkoły militarnej w Genewie

1863 - udział w polskim powstaniu styczniowym przeciw Rosji, gdzie po przegranej wycofuje się z życia politycznego, powrót do Paryża, zajęcie się pisarstwem

22 listopad 1878 roku Ludwik Mierosławski umiera w Paryżu