Laurans, Michał du
Laurans, Michał du, polski malarz, członek „szkoły monachijskiej”. Od 1897 roku student monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych (Akademie der Bildenden Künste München) oraz prywatnej szkoły malarstwa Simona Hollósy‘ego. *18.03.1873 Warszawa, †09.01.1958 Płock. Syn urzędnika i dowódcy jednego z oddziałów powstania styczniowego 1863/1864. Pierwsze szlify artystyczne zdobywał u Wojciecha Gersona (1831-1901) w warszawskiej Klasie Rysunkowej. W 1895 wyjechał do Madrytu, gdzie zajmował się kopiowaniem dzieł Diego Velazqueza w Prado. Dnia 29.10.1897 roku wstąpił do Klasy Malarstwa Carla von Marra (1858-1936) – malarza historycznego oraz twórcy obrazów rodzajowych, aktów i portretów – na Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych (Königliche Akademie der Bildenden Künste) w Monachium. Jednocześnie studiował w prywatnej szkole malarstwa Simona Hollósy'ego. W 1899 udał się do Paryża by kontynuować studia na Académie Julian. W trakcie studiów Laurans nie zerwał kontaktu z ojczyzną i często przesyłał swoje prace na warszawskie wystawy. Dużo podróżował po Europie, goszcząc w Dreźnie, Kolonii, Düsseldorfie, Wiedniu, Budapeszcie a także w Rosji. Będąc w Londynie pobierał nauki u portrecisty oraz przedstawiciela symbolizmu i secesji Jamesa Abbotta McNeilla Whistlera (1834-1903). Po I wojnie światowej i odrodzeniu się państwa polskiego artysta wrócił do Warszawy. We wrześniu 1939 roku, w wyniku ataku wojsk niemieckich na Warszawę, uległa zniszczeniu jego pracownia wraz z częścią jego dorobku. Laurans przeniósł się do Płocka, gdzie pracował jako kustosz zbiorów skarbca katedry i Biblioteki im. Zielińskich Towarzystwa Naukowego Płockiego. W lutym 1941 roku został aresztowany przez Niemców i wraz z żoną Wiktorią trafił do obozu koncentracyjnego w Działdowie, w którym oboje byli przetrzymywani do września tego samego roku. W 1945 roku został powołany na stanowisko kuratora Muzeum Diecezjalnego w Płocku. Znajomość języka niemieckiego i talent negocjacyjny Lauransa przyczyniły się do uratowania zbiorów ze skarbca katedry, Muzeum Diecezjalnego oraz Biblioteki Zielińskich przed niemiecką grabieżą. – Laurans pracował na wszystkich etapach swojego życia, również podczas swoich podróży, jako portrecista, malując głównie realistyczne portrety w ciemnej tonacji. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie oraz w Muzeum Mazowieckim w Płocku.
