Strony Pełny tekst

Stanisław Przybyszewski (1868–1927)

Jak bomba eksplodował w Berlinie jego pierwszy utwór „O psychologii jednostek” (1. Chopin i Nietzsche, 2. Ola Hansson) i rozniecił ogień ówczesnego okresu literackiego nazywanego „okresem burzy i naporu” wśród berlińskich „nowoczesnych”. W jednym momencie Stanisław Przybyszewski stał się sławny w literackim kręgu Berlina. „Genialny Polak”, tak nazwał go August Strindberg, wybrał sobie niemiecki jako język swojego wyrazu i wpłynął na niemiecką literaturę ostatniego dziesięciolecia XIX wieku jak mało kto.

Stanisław Przybyszewski

Naraodowe Archiwum Cyfrowe NAC Sygnatura: 1-K-2105a

Bibliografia:

opowiadania

„Msza żałobna”, wydawnictwo Fontane, Berlin 1893
„Wigilia”, wydawnictwo Fontane, Berlin 1901
„De profundis”, wydawnictwo H. Storm, Berlin 1900
„Epipsychidion”, wydawnictwo Fontane, Berlin 1900
„Androgyne”, wydawnictwo Fontane, Berlin 1906
„Krzyk”, wydawnictwo Müller, München 1918

powieści

„W drodze”, wydawnictwo Fontane: Berlin, 1895
„W Malstrom”, wydawnictwo H. Storm: Berlin,1895
„Ueber Bord”, wydawnictwo H. Stom: Berlin, 1896
„Dzieci szatana”, wydawnictwo Müller, München 1919
„Synowie ziemi”, powieść w trzech częściach, wydawnictwo Fontane, Berlin 1905.

sztuki teatralne

„Tolerancja miłości”, wydawnictwo Fontane, Berlin 1902
„Śnieg”, wydawnictwo Marchlewski, München 1903
„Śluby”, wydawnictwo Etzold, München 1906

eseje

„O psychologii jednostek”, wydawnictwo Fontane, Berlin 1892
- 1. „Chopin i Nietzsche” 1892
- 2. „Ola Hansson” 1892
„Geneza zła. Pochodzenie i kult szabatu czarownic, satanizmu i czarnej mszy (ezoteryzm i entuzjazm)”, wydawnictwo Zerling, Berlin 1984, (tytuł wcześniejszy: Synagoga szatana).
„Z polskiej duszy. Próba (pisma o zrozumieniu narodu)”, Diederichs, Jena 1917.

Adam Gusowski, czerwiec 2014 r.