Roman Polański w Monachium: pomiędzy światową sławą a dramatem

W marcu 1977, czyli jeszcze przed końcem sezonu, następuje kolejny kryzys w jego życiu prywatnym: Roman Polański zostaje oskarżony w Los Angeles o gwałt na trzynastolatce. Aby uniknąć zarzutu gwałtu, w porozumieniu z oskarżycielami przyznaje się do winy przed sądem w Stanach Zjednoczonych. W myśl tego porozumienia miał on zaakceptować wyrok skazujący za „pozamałżeńskie współżycie z nieletnią“ w zamian za niższą karę. Po sześciotygodniowym pobycie w psychiatrycznym zakładzie karnym wychodzi na wolność za kaucją. Po konsultacji z sędzią, jeszcze przed orzeczeniem wyroku, Polański udaje się do Europy, w celu zakończenia produkcji filmowej. Wraca do Monachium, gdzie we wrześniu 1977 roku daje się sfotografować podczas Oktoberfest w kręgu młodych kobiet.[8] Sprawiające niewinne wrażenie zdjęcie Polańskiego z nieletnimi dziewczynami ukazuje się w amerykańskiej prasie i skłania sędziego do zerwania wcześniejszej umowy z Polańskim i zażądania kary 50 lat więzienia dla polsko-francuskiego reżysera. Z obawy przed grożącą mu karą pozbawienia wolności Polański nie wraca do Stanów, osiada w Europie i odtąd mieszka we Francji, w Szwajcarii i w Polsce.

W kolejnych latach, karierę Polańskiego mimo skandali wyznaczają ciągłość i produktywność, ponadto jest ona naznaczona wieloma międzynarodowymi sukcesami. Reżyser podejmuje się inscenizacji, tym razem spektakli, takich jak „Amadeusz“, „Przemiana“ według Franza Kafki oraz „Bal wampirów“. Jego „Rigoletto“ w Monachium pozostaje do dziś jego pierwszą i ostatnią inscenizacją operową.

Katarzyna Salski, kwiecień 2018 r.

Literatura przedmiotu:

Paul Werner: Polanski, München 2013.

Thomas Koebner: Roman Polanski. Der Blick der Verfolgten. Eine Biographie, Stuttgart 2013.

James Greenberg: Roman Polanski. Seine Filme, sein Leben, München 2013.

Materiał audio:

Journal Austriackiego Radia (ORF) z 30 października 1976 r .: wkład "Rigoletto" unter Roman Polanski in München z O-tonami Polańskiego z konferencji prasowej