KZ Natzweiler-Struthof

Większość uwięzionych została tu przeniesiona z innych obozów. Średnia pobytu wynosiła od jednego do sześciu miesięcy. Osadzeni pracowali na dwie zmiany przez 12 godzin dziennie, głównie w kamieniołomie, bez względu na pogodę. Od 1942 r. zmuszano ich również do naprawy silników samolotowych. Do niewystarczającego wyżywienia, przemocy, wyniszczającej pracy i surowych kar dochodziły jeszcze eksperymenty medyczne. W sierpniu 1943 r. zamordowano w komorze gazowej 86 Żydów, ponieważ chciano użyć ich szkieletów do projektu „Ahnenerbe” (dziedzictwo przodków).

Prace przymusowe wykonywali deportowani z całej Europy. Największa ich część pochodziła z Polski, inne duże grupy stanowili Rosjanie i Norwegowie. Więźniowie z podobozów doczekali się uwolnienia dopiero w pierwszych miesiącach 1945 r.

Wśród ofiar KZ Natzweiler-Struthof znaleźli się również uczestnicy powstania warszawskiego:

MAROŃSKI JAN strz. ps. „Makaron”

* 15.5.1925 Warszawa

PIJANOWSKI ALEKSANDER strz. ps. „Orlik”

* 18.11.1905 Warszawa

† 18.11.1944