Braunschweig Brodweg
W rzędach od pierwszego do piątego pogrzebano robotników przymusowych, więźniów KZ i ofiary aresztów policyjnych. Wszyscy oni zmarli przed wyzwoleniem Brunszwiku przez armię amerykańską. W pozostałej części kwatery spoczywają Polacy – dipisi, mieszkańcy byłych obozów pracy przekształconych w obozy ewakuacyjne. Po zakończeniu działań wojennych w 60 ośrodkach na terenie zachodnich sektorów okupacyjnych pozostało 897 003 Polaków. Do większych miejscowości, zamieszkiwanych przez 5000 i więcej mieszkańców, należało m.in. miasto Haren w Dolnej Saksonii, którego nazwę zmieniono na Maczków dla uczczenia wyzwolicieli z 1. Polskiej Dywizji Pancernej, którą dowodził gen. Maczek. Społeczność polska w tych ośrodkach była dobrze zorganizowana i posiadała własną – polską – administrację, szkoły, teatry, szpitale, wydawnictwa, straż pożarną, policję, kościoły katolickie oraz wyższą szkolę techniczną. W porównaniu z innymi polskimi ośrodkami dipisów w Dolnej Saksonii bardzo duże skupisko Polaków zamieszkiwało Brunszwik. Na początku 1946 r. w mieście i najbliższej okolicy przebywało 9508 Polek i Polaków, którzy mieszkali w 15 obozach i kilkudziesięciu kwaterach prywatnych. W marcu 1946 r. w obozach tych mieszkało już 11 364 Polek i Polaków. Na oficjalnej liście pochowanych nie ma 27 nazwisk spisanych z kamieni nagrobnych. Nagrobki te zostały ufundowane przez rodziny, przyjaciół lub towarzyszy niedoli. Dzięki temu znalazły się na nich dokładniejsze dane niż na liście z 10 maja 2000 r. Pochówki dwóch osób: Mariana Rysia, pracownika przymusowego, i Tadeusza Skibińskiego, więźnia KZ Neuengamme, zostały upamiętnione dwoma drewnianymi krzyżami z inskrypcjami w języku niemieckim, postawionymi w październiku 1996 r. przez władze miasta i przedstawicieli Związku Narodowego Opieki nad Grobami Ofiar Wojennych (Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge):
Marian Ryś
Polski robotnik przymusowy
* 12.9.1923
† 16.11.1942 w gestapowskim obozie nr 21
w Salzgitter-Hallendorf
Tadeusz Skibiński
Polski uczeń
* 5.6.1921 w Poznaniu
† 8.4.1943 w KZ Neuengamme
Ryś pracował przymusowo w brunszwickiej fabryce konserw od 1941 r. Gdy niemiecka robotnica zaproponowała mu spotkanie wieczorem w parku, doniósł o tym Gestapo niemiecki robotnik, który usłyszał rozmowę. Aresztowano Mariana Rysia i niemiecką robotnicę, a Ryś został powieszony. Skibiński z kolei zmarł w KZ Salzgitter-Drütte. Jego zwłoki zostały prawdopodobnie spalone w krematorium w Brunszwiku, a urnę z prochami pogrzebano 24 lipca 1945 r. w 17 rzędzie w grobie nr 5.
Napisy na kamieniach nagrobnych uzupełniają informacje zawarte na liście pochowanych o prawidłową pisownię nazwisk i imion, często również miejsce urodzenia czy przyczynę śmierci. Dotyczy to poniższych przypadków:
Stanisław Zasada, † 18.4.1889
Jan Syper † 5.1.1945, prawdopodobnie śmiertelny wypadek przy pracy, pochodził z Izbisk
Bolesław Łapacz * 15.9.1910, pochodził z Warszawy
Jan Supeszynski * 8.12.1914 w Pabianicach koło Łodzi
Stefan Krasig, * 14.7.1920, pochodził z Niskołysza
Małgorzata Czarnecka-Stecka, więźniarka polityczna KZ Majdanek, Ravensbrück, Buchenwald, były oficer UNRRA-TEAM 222.230
Wojciech Balawender, † Brunszwik.
Pozostałe nazwiska nie figurują na liście pochowanych:
Lis Jerzy * (nieczytelne) 1940 † 25.2.1945
Tejchmann Jerzy * 29.1.1945 † 14.2.1945
Jan Burnicki * 5.1.1951 † 20.10.1951
Tadeusz Baladysz * 13.4.1913 † 2.8.1945
Franciszek Wegner * 2.12.1900 † 9.1.1955
Bogusław Kisza * 15.1.191921 † 21.6.1952
Anna Urban * 28.7.1897 † 15.12.1951
Roman Sindzik * 5.8.1900 † 23.11.1951
Justyn Stankiewicz * 22.11.1856 † 10.11.1951
Kazimierz Świstowski * 19.9.1913 † 20.7.1951
Maria Melniczenko z domu Godek * 3.1.1906 † 19.7.1951
Janina Maria Słowik * 28.2.1951 † 7.7.1951
Maria Walczak z domu Tomczak * 2.6.1925 w Baranowicach † 20.6.1951
Jan Kragiel * 14.04.1899 † 8.11.1955
Antoni Pawlak * 2.6.1896 † 11.4.1955.
