Trąmpczyński, Wojciech
Trąmpczyński, Wojciech (Wojciech Otto-Trąmpczyński, Adalbert von Trampczynski), członek drugiej izby pruskiego Landtagu w latach 1910-1918, poseł do Reichstagu Cesarstwa Niemieckiego w latach 1912-1918. *8.2.1860 Dębłowo Szlacheckie koło Gniezna (Eichhof bei Gnesen), †2.9.1953 Poznań, adwokat i notariusz. Syn właścicieli majątku ziemskiego Aleksego Cypriana Trąmpczyńskiego (1812-1863) i Emilii Biederman (1827-1868), oboje zmarli, gdy był jeszcze dzieckiem. W 1877 roku zdał maturę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny (Maria-Magdalena-Gymnasium) w Poznaniu (Posen). Studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie i we Wrocławiu (Breslau). Doktoryzował się we Wrocławiu i w roku 1881 uzyskał tytuł doktora prawa. Zdał egzamin aplikacyjny, po czym otworzył w Poznaniu kancelarię adwokacką. Specjalizował się w sprawach z zakresu prawa o obrocie nieruchomościami; był obrońcą głównie Polaków w sprawach dotyczących ich praw własności nieruchomości i procesach politycznych prowadzonych przez władze pruskie; od 1892 roku pracował również jako notariusz. Od 1901 roku zasiadał w radzie miejskiej Poznania. Brał udział w demonstracjach podczas strajku szkolnego we Wrześni (Wreschen), pełnił funkcję obrońcy w odbywających się po strajku procesach. W styczniu 1912 roku uzyskał mandat posła z okręgu wyborczego Inowrocław-Mogilno (Inowrazlaw-Mogilno) do Koła Polskiego w Reichstagu, zdobywając 65,08 % głosów. Zasiadał w komisjach ds. aresztu prewencyjnego, handlu i działalności gospodarczej, budżetu Rzeszy, ustaw o stowarzyszeniach oraz ds. mieszkaniowych. W 1918 roku został członkiem Naczelnej Rady Ludowej. W latach 1918-1922 był posłem oraz marszałkiem Sejmu Ustawodawczego, w latach 1928-1935 posłem do Sejmu. W czasie II wojny światowej mieszkał w Warszawie a od początku Powstania Warszawskiego w Milanówku. W 1945 roku wrócił do Poznania. Zdjęcie: ok. 1923 roku, domena publiczna.
Literatura podmiotu: Recht muß Recht bleiben! Eine kritische Studie zur Polenfrage in Preußen, München 1907; Polskość Górnego Śląska według urzędowych źródeł pruskich, a wyniki plebiscytu, Warszawa 1921 (współautorem pracy był Karol Firich); Praworządność w Polsce pomajowej, Warszawa 1928.
Literatura przedmiotu:
Reichstags-Handbuch, 13. Legislaturperiode [XIII kadencja], Berlin 1912, s. 391, 486; Nachtrag zur 13. Legislaturperiode [XIII kadencja, suplement], Berlin 1916, s. 28; Reichstagsprotokolle 1895-1918, tom 297, 314a; Z. Kaczmarek, Wojciech Trąmpczyński, Poznań 1993; A. Kotowski, Zwischen Staatsräson und Vaterlandsliebe, Düsseldorf 2007, s. 77, 170, 172, 176, 180 i nast. 184 i nast., 188 i nast., 192 i nast., 196 i nast.
Źródła online:
http://zhsf.gesis.org, Parlamentarierportal, BIORAB Kaiserreich online
http://www.reichstag-abgeordnetendatenbank.de/
http://www.reichstagsprotokolle.de
Baza osób polskich - Polnische Personendatenbank, dostęp na: http://baza-nazwisk.de/erw-suche.php?data=20832&hits=530&ds=485&title=Tr%C4%85mpczy%C5%84ski,%20Wojciech
Biblioteka Sejmowa, dostęp na: http://biblioteka.sejm.gov.pl
Axel Feuß, październik 2016 r.
Link do sprawozdań stenograficznych z posiedzeń Reichstagu (Trampezynski!):
