Polskie grupy muzyczne w DDR

W 1970 roku muzycy grupy “Czerwone Gitary” zagrali swój pierwszy koncert w NRD. Rok wcześniej, w styczniu 1969 roku, na ówcześnie największych na świecie targach muzycznych “Midem” w Cannes, grupa dostała nagrodę za największą ilość sprzedanych płyt w Polsce. (The  Beatles otrzymali taką nagrodę w tym samym roku za rekordową sprzedaż swoich płyt w Wielkiej Brytanii). Wyróżnienie sprawiło, że “Czerwone Gitary” stały się sławne także w NRD. W 1970 roku wydawnictwo NRD-owskie AMIGA wydało płytę pt. “Warszawa”. Polski zespół muzyczny okładką płyty potwierdził swoje narodziny na rynku niemieckim, pod nazwą “Czerwone Gitary” wielkimi literami widniał przekład nazwy zespołu na język niemiecki: “Rote Gitarren”.

Od tego czasu grupa rockowo-popowa działa w krajach niemieckojęzycznych pod nazwą “Rote Gitarren”. W NRD szybko stali się gwiazdami. Szybko także zaczęli śpiewać po niemiecku. Łutem szczęścia było dla zespołu rozpoczęcie współpracy z pisarką tekstów Ingeburg Branoner, która doskonale wiedziała, jak polskie teksty piosenek przetłumaczyć na śpiewny tekst po niemiecku. Wydawnictwo AMIGA przywiązywało dużą uwagę do fonetyki i zmusiło polskich muzyków do wyćwiczenia prawidłowej niemieckiej wymowy. Nie było to łatwe, ale trud opłacił się szybko. Po wydanym z sukcesem albumie “Warszawa”, rok później w 1971 roku AMIGA wydała następny album zespołu. Płyta nazywała się “Consuela” i była nagrana całkowicie po niemiecku. Muzycy zachwycili niemiecką publiczność. Koncerty były wysprzedane a zespół był chętnie zapraszany do najlepszych show we wschodnio-niemieckiej telewizji. W programie telewizyjnym o kulturze “Einmal im Jahr” (Raz w roku), “Czerwone gitary” wygrały dwa lata pod rząd główną nagrodę - w 1972 roku za piosenkę “Es brennen die Berge und Wälder” (Płoną góry, płoną lasy) i w roku 1973 za “Weißes Boot” (Trzecia miłość - żagle). Utwór ten awansował do najlepszego wykonywanego przez zespół i od tego czasu nie mogło go zabraknąć na żadnym koncercie.

Razem z płytą “Czerwone Gitary” (AMIGA 1978) zespół sprzedał w NRD w latach 70-tych i 80-tych ponad milion egzemplarzy płyt i kaset. W latach 80-tych w NRD było już trochę ciszej wokół zespołu, ale w Polsce muzycy byli dalej bardzo aktywni i kreatywni. Bliskość jednego z członków zespołu z Lechem Wałęsą i z ruchem Solidarność zmusiła pracowników wschodnio-niemieckiej agencji kultury do odsunięcia się od zespołu i ich polskiego przedstawiciela czyli agencji kultury “Pagart”, co ukróciło zarówno występy jak i nagrania grupy w NRD. Państwowa agencja “Pagart” zarządzała od 1957 roku pracą wszystkich polskich artystów, omawiała za nich wszystkie kontrakty, ustalała gaże, decydowała także o tym, który muzyk mógł występować za granicą. Bez zgody “Pagartu” międzynarodowa kariera polskich artystów nie była możliwa. Także w samej Polsce artyści byli szybko krytykowani, gdy popadli  w niełaskę “Pagartu”. Podobna instytucja istniała także za zachodnią granicą: “Agencja artystów NRD”. Obie agencje współpracowały ze sobą jeszcze w latach 90-tych, dopóki nie nastąpiło ostateczne załamanie istniejącego wówczas systemu socjalistycznego.

Natomiast nawet po upadku muru, “Czerwonym Gitarom” wiodło się całkiem nieźle. Mocnej pozycji zespołu nie osłabiło nawet odejście lidera Seweryna Krajewskiego. Powodem tego było zastąpienie Krajewskiego przez Mieczysława Wądołowskiego i ogólne odmłodzenie zespołu. W Niemczech grupa stała się aktywna jak nigdy dotąd. Świadczyły o tym licznie odwiedzane koncerty we Wschodnich Niemczech. W 1996 roku w Niemczech został wydany krążek pt. “The best of” (Wodini / BuschFunk), w 2005  “Die größten Erfolge” (Sechzehnzehn / BuschFunk), w 2009 roku „Weißes Boot - Ihre größten Hits” (AMIGA) a także nowy album z nowo napisanymi utworami po niemiecku pt. “Herz verschenkt”.