Braunschweig Schillstraße

Firma Büssing poza obozem w Brunszwiku posiadała jeszcze jedną placówkę tego typu w Vechelde, administracyjnie podlegającą obozowi przy Schillerstraße. Poza nimi istniały jeszcze dwa inne obozy, jeden z nich przy Salzdahlumer Straße, przy szkole jeździeckiej SS, gdzie od stycznia do połowy lutego 1945 r. przebywało ok. 750 więźniarek, pracujących w większości przy usuwaniu zniszczeń spowodowanych bombardowaniami miasta. Liczbę zgonów w KZ Schillerstraße szacowano na ok. 500; minimum 30 w KZ Vechelde, gdzie udokumentowano zgony 3 Polaków. Ciała zmarłych przewożono do Salzgitter-Watenstedt i grzebano na cmentarzu w Jammertal i Westerholz. W ostatnim okresie istnienia obozu, od stycznia do marca 1945 r., ciała zmarłych palono w miejscowym krematorium na cmentarzu głównym przy Helmstedter Straße.

W 1996 r. rozpisano konkurs na miejsce pamięci. Wygrał projekt niemieckiej artystki Sigrid Sigurdsson, zrealizowany rok później i oddany mieszkańcom miasta Brunszwik 3 listopada 1997 r. Na murze przebiegającym częściowo wzdłuż granicy byłego obozu umieszczono aluminiowe tablice, które zawierają informacje o historii podobozu, biografie więźniów czy dokumenty z tego czasu, zaczerpnięte z otwartego archiwum znajdującego się również na obszarze miejscja pamięci. Niektóre tablice pozostały puste jako symbol długiego milczenia miasta wobec nazistowskiej przeszłości. Przed murem zbudowano czterostopniowy podest, z którego można patrzeć na część byłego terenu obozu a gdzie teraz znajduje się poczta główna, na budynku której widnieje neonowy napis zaczerpnięty z talmuda:

DIE ZUKUNFT HAT EINE LANGE VERGANGENHEIT

PRZYSZŁOŚĆ MA DŁUGĄ PRZESZŁOŚĆ

Spoglądanie z podestu ma według koncepcji artystki symbolicznie ułątwić spojrzenie w przeszłość tego miejsca.