Sierakowski Adam hrabia
Sierakowski, hrabia Adam (Adam Graf von Sierakowski, Adam von Sierakowski, Adam Graf-Comte Sierakowski), poseł do Reichstagu Cesarstwa Niemieckiego w latach 1877-1881. *21.2.1846 Waplewo Wielkie koło Starego Targu w Prusach Zachodnich (Groß-Waplitz bei Altmark in Westpreußen), †12.3.1912 tamże, właściciel majątku rycerskiego, prawnik, podróżnik, naczelnik urzędu, publicysta. Po maturze, którą zdał w Gimnazjum św. Marii Magdaleny (Maria-Magdalena-Gymnasium) w Poznaniu (Posen) w roku 1863 studiował prawo na uniwersytetach w Berlinie, Heidelbergu i Bonn. Doktoryzował się w Berlinie, uzyskując w roku 1867 tytuł doktora prawa; rok praktyki odbył w Sądzie Powiatowym (Kreisgericht) w miejscowości Teltow pod Berlinem. Następnie pracował w majątku rodzinnym w Waplewie (Waplitz), który przejął oficjalnie w 1876 roku; ponadto był w posiadaniu dóbr w Ramotach (Ramten) oraz w Krasnej Łące w powiecie sztumskim (Schönwiese, Kreis Stuhm). W 1868 roku, wraz z kuzynem Zygmuntem Działowskim (Sigismund von Dzialowski, 1843-1878), odbył podróż do Algieru, w latach 1872-1873 do Indii Wschodnich i na wyspę Jawę. Zasiadał w Radzie Powiatu Sztumskiego, był jej przedstawicielem w ziemiańskiej instytucji kredytowej i pełnił funkcję naczelnika urzędu powiatowego. Od 1875 roku angażował się w tworzenie Towarzystwa Naukowego w Toruniu, założonego przez Zygmunta Działowskiego (Sigismund von Dzialowski, 1843-1878) w celu wspierania polskiej nauki i kultury oraz prowadzenia badań polskich dziejów Torunia, które na przełomie lat 1881-1882 przyczyniło się do powstania w Toruniu muzeum polskiej historii regionu [obecnie Muzeum Okręgowe w Toruniu]. Był jego członkiem i sekretarzem Wydziału Historyczno-Archeologicznego a w latach 1886-1892 pełnił funkcję wiceprezesa Towarzystwa. W styczniu 1877 roku oraz w lipcu 1878 roku uzyskał mandat posła z okręgu wyborczego Kościerzyna-Starogard Gdański-Tczew (Berent-Preußisch Stargard-Dirschau) do Koła Polskiego w Reichstagu, zdobywając 71,3 % oraz 67,64 % głosów.
Literatura podmiotu: De singulari nobilitatis in occidentali Prussia hereditario jure, rozprawa doktorska, Berlin 1867; Das Schaūï. Ein Beitrag zur berberischen Sprachen- und Völkerkunde, Dresden 1871; Listy z podróży, 4 tomy, Warszawa 1913-1914.
Literatura przedmiotu:
Deutscher Parlaments-Almanach, 12. wydanie, Leipzig 1877, s. 230; 13. wydanie, Leipzig 1878, s. 229; A. Kotowski, Zwischen Staatsräson und Vaterlandsliebe, Düsseldorf 2007, s. 87.
Źródła online:
http://zhsf.gesis.org, Parlamentarierportal, BIORAB Kaiserreich online
http://www.reichstag-abgeordnetendatenbank.de/
Internetowy Polski Słownik Biograficzny, dostęp na: http://www.ipsb.nina.gov.pl/
Axel Feuß, październik 2016 r.