Haza-Radlic, Wojciech Ludwik
Haza-Radlic, Wojciech Ludwik (Wojciech Ludwik Radlic-Haza, Wojciech z Radlic Haza, Albert Ludwig von Haza-Radlitz), od 1825 roku sekretarz w gabinecie Ferdynanda Fryderyka księcia Anhalt-Köthen, szambelan księcia anhalckiego. *16.4.1798 Lewice koło Międzychodu (Lewitz bei Birnbaum), † 21.4.1872 tamże, podporucznik, prawnik, właściciel majątku rycerskiego. Ojciec posła do Reichstagu Bernarda Hazy-Radlica (1837-1897). Po ukończeniu szkoły w Dreźnie i Berlinie, podczas wojny wyzwoleńczej w roku 1815 ochotniczo służył w jednym z pułków strzelców w armii pruskiej, wtedy to awansował do stopnia podporucznika. W latach 1816-1819 studiował prawo w Lipsku i Berlinie. W 1820 roku odbywał niepłatną praktykę w Sądzie Najwyższym w Berlinie (Berliner Kammergericht) a w 1821 roku w Wyższym Sądzie Krajowym w Naumburgu (Oberlandesgericht Naumburg). W 1825 roku, za pośrednictwem swojego ojczyma, pisarza i filozofa Adama Heinricha Müllera (1779-1829) początkowo pełniącego funkcję nauczyciela prywatnego u Hazów-Radliców, objął stanowisko sekretarza gabinetu na dworze księcia Anhalt. W tym samym roku zmienił wyznanie z ewangelickiego na katolickie, w 1829 roku został kawalerem papieskiego Orderu Złotej Ostrogi. Od końca lat 30. XIX w. tłumaczył książki o tematyce religijnej z języka włoskiego na niemiecki. Późniejszy okres życia spędził w swoim majątku w Lewicach koło Międzychodu. Tłumaczenia: Der heilige Franziskus von Borgia, Wien 1838; Sr. Hochzuv. Eminenz des Herrn Cardinal Ludwig Lambruschini ... Werke geistlichen Inhalts, Regensburg 1839; Die Leiden unsers Herrn Jesu Christi von seiner Menschwerdung an bis zum Kreuzestode. In fünfzig Betrachtungen, Regensburg 1881.
Literatura przedmiotu: R. Roggen, „Restauration“ - Kampfruf und Schimpfwort. Eine Kommunikationsanalyse zum Hauptwerk des Staatstheoretikers Karl Ludwig von Haller (1768-1854), rozprawa doktorska, Freiburg 1999, s. 108.
Źródła online:
Axel Feuß, wrzesień 2016 r.